درمان قوز قرنیه (کراتوکونوس) چشم، ناشی از کاهش آنتی اکسیدان های قرنیه
کراتوکونوس یا قوز قرنیه زمانی اتفاق می افتد که قرنیه (قسمت شفاف و گنبدی شکل سطح چشم) به تدریج برآمده شده و شکل قوز پیدا کند. قوز قرنیه باعث تاری دید می شود و ممکن است باعث حساسیت به نور و روشنایی شود. کراتوکونوس معمولا هر دو چشم را درگیر می کند و عموما از 10 تا 25 سالگی آغاز می شود. این بیماری ممکن است به آرامی و در طی 10 سال یا بیشتر پیش رود. در مراحل ابتدایی بیماری قوز قرنیه می توانید تاری دید را با عینک یا لنزهای نرم درمان کنید. اما در مراحل بعدی بیماری مجبورید از لنزهای سخت نفوذپذیر به گاز یا انواع دیگر لنزها استفاده کنید. اگر بیماری شما پیش رفت و به مرحله پیشرفته رسید ممکن است نیاز باشد عمل پیوند قرنیه انجام دهید.
انحنای طبیعی سطح چشم به مرور زمان برآمده می شود و شکل قوز به خود می گیرد. این بیماری کراتوکونوس یا قوز قرنیه نام دارد . این بیماری می تواند با یک معاینه ساده چشم تشخیص داده شود. چشمپزشک قرنیه را معاینه می کند و انحنای آن را بررسی می کند. این کار باعث می شود که اگر تغییری در شکل قرنیه بوجود آمده باشد مشخص شود. حتی ممکن است چشمپزشک سطح قرنیه شما را بوسیله کامپیوتر بررسی کند. با این کار جزئیات بیشتری از وضعیت سطح قرنیه نشان داده می شود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و رزرو نوبت مطب دکتر اشراقی، فوق تخصص پلک، مجرای اشکی و حدقه، میتوانید با شمارههای زیر تماس حاصل فرمایید.
مطب اصفهان :36274240-031 مطب تهران: 88713593-021 همراه: 09138387324
قوز قرنیه در اثر چه عواملی ایجاد می شود؟
رشتههای نازکی از جنس پروتئین که کلاژن نامیده می شوند کمک می کنند تا قرنیه سر جای خودش قرار بگیرد و شکل محدب خود را حفظ کند. زمانی که این رشتههای پروتئینی ضعیف شوند نمی توانند شکل قرنیه را حفظ کنند و در نتیجه قرنیه به طور پیشروندهای شکل قوز پیدا می کند. کراتوکونوس در اثر کاهش آنتیاکسیدانها در قرنیه ایجاد می شود. سلولهای قرنیه مواد جانبی آسیبزایی مانند دود اگزوز ماشین تولید می کنند. اما در حالت عادی آنتیاکسیدانهای محافظت کننده آنها ر از بین می برند و از کلاژنها محافظت می کنند اما اگر میزان این آنتیاکسیدانها کم باشد کلاژن ضعیف و قرنیه برآمده می شود. قوز قرنیه از خانواده به ارث می رسد. اگر شما قوز قرنیه دارید بهتر است فرزندانتان را از ده سالگی برای معاینه نزد پزشک ببرید. این بیماری در افرادی که یکسری مشکلات خاص دارند، مثل بیماریهای خاص وابسته به حساسیت، ممکن است به سرعت پیشرفت کند. این مسئله می تواند مربوط به مالیدن بیش از اندازه چشمها باشد. کراتوکونوس معمولا در سنین نوجوانی آغاز می شود. اما ممکن است حتی در کودکی یا در حدود سن 30 سالگی نیز شروع شود. ممکن است که این بیماری در سن 40 سالگی و حتی بیشتر هم اتفاق بیفتد اما احتمال آن بسیار کم است. تغییر شکل قرنیه می تواند سریع اتفاق بیفتد یا چند سال طول بکشد. این تغییرات می توانند باعث تاری دید، دیدن نور شدید و هاله در شب، و خط خطی دیدن نور شود.
علائم بیماری کراتوکونوس
علائم و نشانههای بیماری قوز قرنیه در مراحل مختلف پیشرفت بیماری، متفاوت است که شامل موارد زیر می باشد:
- ضعف و تاری دید
- افزایش حساسیت به نور و روشنایی که رانندگی در شب را مشکل می کند
- نیاز به تعویض مداوم نمره عینک
- ضعف و تاری ناگهانی دید
فاکتورهای خطر
عواملی که می تواند شانس پیشرفت کراتوکونوس را افزایش دهد شامل موارد زیر است:
- داشتن سابقه خانوادگی قوز قرنیه
- مالیدن شدید چشمها
- داشتن یک بیماری خاص مثل آماس شبکیه، سندرم داون، سندرم اهلر دانس، تب بالا و آسم
چه زمان باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر قدرت بینایی شما به سرعت در حال کم شدن است، که ممکن است به دلیل انحنای نامنظم چشم (آستیگماتیسم) باشد، به پزشک (چشمپزشک یا اپتومتریست) مراجعه کنید. پزشک علائم کراتوکونوس را طی یک معاینه معمولی بررسی میکند. اگر در نظر دارید که عمل لیزیک انجام دهید، پزشک ابتدا قبل از عمل نشانههای قوز قرنیه را در چشم شما بررسی می کند.
عوارض بیماری قوز قرنیه
در بعضی موارد ممکن است قرنیه به سرعت متورم شود و باعث کاهش ناگهانی دید و ایجاد زخم در قرنیه شود. این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که لایه داخلی قرنیه می شکند و مایعات میان بافتی وارد قرنیه می شوند. در مراحل پیشرفته کراتوکونوس ممکن است قرنیه زخم شود، بخصوص در قست برآمده قرنیه، یک قرنیه زخم شده باعث بدتر شدن مشکلات بینایی می شود و ممکن است لازم باشد جراحی پیوند قرنیه انجام شود.
تشخیص بیماری قوز قرنیه
پزشک برای تشخیص کراتوکونوس سوابق بیماری و خانوادگی شما را بررسی و چشم شما را معاینه می کند. همچنین آزمایشهای دیگری برای مشاهده جزئیات بیشتری از قرنیه شما انجام می دهد. آزمایشهای تشخیص قوز قرنیه عبارتند از:
در تست انکسار سنجی، چشم پزشک با استفاده از یک ابزار خاص نمره چشمتان را برای بررسی مشکلات دید شما تعیین می کند. در این آزمایش، پزشک از شما می خواهد از طریق دستگاهی که حاوی چرخهایی با لنزهای متفاوت است نگاه کنید تا بتواند تشخیص دهد که ترکیب کدام لنزها کمک می کند تا دید قویتر و بهتری داشته باشید. بعضی از پزشکان ممکن است از یک ابزار دستی (دستگاه معاینه شبکیه) برای معاینه چشمهای شما استفاده کنند.
پزشک در این تست دستهای از نور را به سطح چشم می تاباند و سپس برای دیدن چشم از یک میکروسکوپ ضعیف استفاده می کند، سپس شکل قرنیه و سایر مشکلات احتمالی را بررسی می کند. پزشک ممکن است برای گشاد شدن مردمک چشم از قطره چشم استفاده کند و دوباره تست را انجام دهد. این کار کمک می کند تا پزشک بتواند پشت چشم را هم ببیند.
در این تست، پزشک حلقه ای از نور را به قرنیه شما می تاباند و بازتاب آن را بررسی می کند تا شکل اصلی قرنیه مشخص شود.
تستهای مخصوص تصویربرداری مثل توموگرافی انسجام نوری و توپوگرافی قرنیه تصویرهایی از قرنیه ثبت می کنند تا جزئیاتی از شکل سطح قرنیه به پزشک بدهد. همچنین این تستها می توانند ضخامت قرنیه را اندازهگیری کنند.
درمان قوز قرنیه
درمان کراتوکونوس بستگی به وخامت و شدت بیماری دارد و اینکه بیماری با چه سرعتی پیشرفت می کند. قوز قرنیه خفیف تا متوسط با عینک یا لنز درمان می شود. در بیشتر بیماران، قرنیه بعد از چند سال به حالت پایدار می رسد. اگر شما این نوع از بیماری را دارید پس احتمالا نوع وخیم قوز قرنیه و مشکلات بینایی را تجربه نخواهید کرد و به درمانهای بیشتر نیاز نخواهید داشت. اما در بعضی از بیماران، قرنیه زخم شده و نگه داشتن لنز دشوار خواهد بود. در این موارد ممکن است نیاز باشد عمل جراحی انجام شود.
لنزها
عینک یا لنزهای نرم می توانند تاری یا ضعف دید را در مراحل اولیه قوز قرنیه برطرف کنند. اما بیماران به علت تغییر شکل قرنیه دائما باید نمره عینک یا لنز خود را عوض کنند.
در بیشتر موارد لنزهای سخت (لنزهای سخت نفوذپذیر به گاز) مرحله بعدی درمان کراتوکونوس پیشرونده است. لنزهای سخت ممکن است در ابتدا راحت نباشند اما بیشتر بیماران به آنها عادت می کنند و می توانند دید بسیار خوبی داشته باشند. این لنزها می توانند برای قرنیه شما ساخته شوند تا کاملا با آن مطابق باشند.
اگر تحمل لنزهای سخت برای شما راحت نباشید، پزشکتان لنزهای پیگی بک را پیشنهاد می کند. این نوع لنز در واقع یک لنز سخت روی یک لنز نرم است.
این لنزها از یک مرکز سخت با یک حلقه نرم در اطراف آن ساخته شدهاند که احساس راحتی بیشتری به بیمار می دهد. بیمارانی که نمی توانند لنزهای سخت را تحمل کنند ممکن است این نوع لنز را ترجیح دهند.
لنزهای اسکلرال برای بسیاری از تغییر شکلهای نانظم قرنیه در مراحل پیشرفته کراتوکونوس مناسب هستند. این لنزها بجای اینکه مانند لنزهای قدیمی روی قرنیه قرار بگیرند، روی قسمت سفید چشم (صلبیه) می نشینند و بدون اینکه با قرنیه تماس داشته باشد روی آن پل می زند. اگر برای درمان قوز قرنیه از لنزهای سخت یا اسکلرال استفاده می کنید، مطمئن باشید که توسط یک چشم پزشک باتجربه به درستی در چشمتان قرار گرفته باشد. همچنین لازم است که به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا وضعیت قرار گرفتن لنز در چشمانتان را چک کند. لنزی که به درستی در چشمتان قرار نگرفته باشد می تواند به قرنیه آسیب بزند.
جراحی
اگر زخم قرنیه دارید، قرنیه شما بسیار نازک شده، حتی با قویترین لنزها هم ضعف بینایی دارید یا نمی توانید از لنز استفاده کنید ممکن است به جراحی نیاز پیدا کنید. با توجه به محل برآمدگی قرنیه و وخامت بیماری، چندین روش جراحی وجود دارد. گزینههای جراحی عبارتند از:
اینسرت قرنیه
در این روش جراحی، پزشک یک پلاستیک نازک، شفاف، و هلالی شکل (حلقههای سیگمانی درون استرومایی) را در قرنیه چشم می کارد تا قوز را صاف و شکل قرنیه را حفظ کند و درنتیجه بینایی بیمار بهبود یابد. اینسرت قرنیه می تواند شکل طبیعی قرنیه را برگرداند، سرعت پیشرفت بیماری کراتوکونوس را کم کند و نیاز به پیوند قرنیه را کاهش دهد. همچنین این جراحی می تواند گذاشتن و تحمل لنز را آسانتر کند. اینسرت قرنیه می تواند خارج شود، بنابراین، این روش درمانی یک روش موقت در نظر گرفته می شود، همچنین می تواند خطراتی را نیز مانند عفونت یا درد چشم در برداشته باشد.
پیوند قرنیه
اگر قرنیه شما زخم یا بسیار نازک شده است، احتمالا نیاز به عمل پیوند قرنیه (کراتوپلاستی) خواهید داشت.
- پیوند قرنیه لایهای پیوند بخشی از ضخامت قرنیه است که در آن فقط یک بخش از سطح قرنیه پیوند می شود.
- پیوند قرنیه نفوذی پیوند کامل قرنیه است. در این روش، پزشک تمام ضخامت قرنیه برداشته می شود و سپس یک بافت دهنده بجای آن جایگزین می شود.
- در پیوند لایهای قدامی عمیق (KLAD) لایه درونی قرنیه (اندوتلیوم) نگه داشته می شود. این روش کمک می کند که از خارج کردن بخش حساس درونی، که در پیوند نفوذی انجام می شود، جلوگیری شود.
دوره بهبودی عمل پیوند قرنیه ممکن است تا یک سال هم طول بکشد و نیاز باشد که برای داشتن دید واضح در این مدت از لنزهای سخت استفاده کنید. بهبودی کامل بعد از گذشت چند سال حاصل می شود. عمل پیوند قرنیه برای بیماران کراتوکونوس معمولا موفقیتآمیز است اما احتمال پس زدن پیوند، ضعف بینایی، استیگماتیسم، ناتوانی در استفاده از لنز، و عفونت نیز وجود دارد.
"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."