درمان انسداد مجرای اشکی با پروبینگ (میل زدن) درکودکان

معمولا ما به اشک خیلی بیشتر از گریه نیاز داریم. آنها در سراسر سطح چشم جریان دارند تا چشم را تمیز و مرطوب کنند و سپس از طریق یک لوله تخلیه کوچک به بینی می‌روند و از چشم خارج می‌شوند. گاهی اوقات ممکن است این لوله ها تنگ شوند یا مسدود شوند، که مانع از تخلیه اشک از چشم ما می‌شوند. این مایع اضافی باعث می‌شود چشمها پر آب، قرمز، حساس و متورم شوند. اگر چشم‌های شما پر آب و حساس شده‌اند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا ببیند آیا علت آن مجرای اشکی مسدود شده است یا خیر اگر چنین موردی بود، پزشک با استفاده از یک سری تجهیزات انسداد چشم را باز می‌کند تا دوباره اشک به حالت عادی خود بازگردد.

مجرای اشکی

مجراها شبیه تونل‌های کوچکی هستند که اشک از آنها عبور می‌کند. آنها بخشی از سیستم تخلیه اشک هستند که از چشم شما به گلو می‌روند. غدد داخل پلک ها و سفیدی چشم به طور دائم اشک ترشح می‌کنند. وقتی که شما پلک می‌زنید، آنها از چشم خارج می‌شوند. آنها از طریق دو سوراخ کوچک به نام پونکتا (منفذ اشک) در بالا و پایین گوشه‌‌های چشم‌، نزدیک بینی بیرون می‌روند.

انسداد مجرای اشکی چیست؟

وقتی مجرای اشکی مسدود شده اشک نمی‌تواند به طور طبیعی تخلیه شود و در نتیجه چشم‌های شما پر آب شده و تحریک می‌شود. این وضعیت ناشی از انسداد جزئی یا کامل در سیستم تخلیه اشک است. مجرای اشکی مسدود شده در نوزادان شایع است. این بیماری معمولا بدون درمان در طول سال اول زندگی نوزاد بهتر می‌شود. در بزرگسالان مجرای اشکی مسدود شده ممکن است به علت آسیب، عفونت یا تومور باشد. مجرای اشکی مسدود شده تقریبا همیشه قابل اصلاح است. درمان بستگی به علت انسداد و سن بیمار دارد.

روش‌های درمانی 

درمان شما به علت انسداد مجرای اشک بستگی دارد. ممکن است برای حل این مشکل، بیشتر از یک روش نیاز داشته باشید. اگر یک تومور سبب مسدود شدن مجرای اشک شود، تمرکز درمان به برطرف کردن تومور خواهد بود. ممکن است برای از بین بردن تومور جراحی انجام شود، یا ممکن است پزشک شما از درمانهای دیگر برای کوچک کردن آن استفاده کند.

• داروها برای مبارزه با عفونت. اگر تشخیص پزشک عفونت باشد، ممکن است قطره چشم آنتی بیوتیک یا قرص تجویز کند.
• صبر و مراقبت یا ماساژ. نوزادانی که با مجاری اشک مسدود به دنیا می‌آیند اغلب بدون هیچ گونه درمانی خوب می‌شوند. به این دلیل که سیستم تخلیه اشک در چند ماه اول زندگی رشد می‌کند. اگر به دلیل آسیبی که به صورت شما وارد شده, مجرای اشک مسدود شده است، اغلب نظر پزشک این است که چند ماه منتظر بمانید تا ببینید آیا این وضعیت بعد از بهبودی آسیب رفع می‌شود یا خیر. همانطور که تورم کاهش پیدا می‌کند، ممکن است مجرای اشک خود به خود باز شود.
• اتساع، پروبینگ و پاک کردن. برای نوزادان این تکنیک تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. پزشک، دریچه‌های پونکتا(منفذ اشک) را با استفاده از وسیله خاصی گشاد می‌کند و یک پروب نازک را به منفذ اشک و به سیستم تخلیه اشک وارد می‌کند.
• اتساع با سونداژ و بالون. اگر روش های دیگر کار نکند یا انسداد بازگردد، ممکن است این روش مورد استفاده قرار گیرد. این روش معمولا برای نوزادان و کودکان نوپا موثر است و همچنین در افراد بزرگسال برای رفع انسداد جزئی و تورم استفاده می‌شود.
• استنت گذاری یا اینتوبیشن. این روش معمولا با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می‌شود. یک لوله نازک از جنس سیلیکون یا پلی اورتان، از طریق یک یا هر دو منفذ اشک در گوشه پلک رد می‌شود. سپس این لوله‌ها از طریق سیستم تخلیه اشک به بینی شما می‌رسند.

پروبینگ مجرای اشک

پروبینگ مجرای اشک روشی است که برای درمان انسداد مجرای اشک استفاده می‌شود. اشک چشم از طریق پونکتوم بالا و پایین و یا دریچه‌های کوچک در گوشه پلک چشم در نزدیکی بینی، تخلیه می‌شوند. سپس اشک به داخل کیسه‌ی اشک می‌ریزد و از طریق مجرای اشک به داخل بینی جریان پیدا می‌کند. اکثر اوقات، همانطور که نوزاد رشد می‌کند، انسداد خود به خود خوب می‌شود. با این حال، گاهی اوقات انسداد به خودی خود رفع نمی‌شود. اگر تا 12 ماهگی رفع نشد، بعید است که خود به خود برطرف شود. مجرای اشک مسدود شده باعث عفونت مکرر چشم و اشک بیش از حد می‌شود. پس از آزمایش کامل چشم، چشم پزشک اطفال در صورت نیاز جراحی پروبینگ را برای او انجام خواهد داد. جراحی پروبینگ در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

قبل از جراحی

چند روز قبل از جراحی، پرستار بخش جراحی همان روز با والدین کودک تماس می‌گیرد. او زمان جراحی که از قبل برنامه ریزی شده را تایید می‌کند و به آنها یادآوری می‌کند دقیقا چه موقع کودک باید در روز جراحی در بیمارستان باشد. همچنین از والدین می‌خواهد که لیستی از تمام داروهایی که کودک از آنها استفاده می‌کند و یک فرم معاینه فیزیکی که متخصص اطفال تکمیل کرده است، را با خود بیاورند. اگر یک کودک به طور معمول دارو مصرف می‌کند، معمولا می‌تواند دوز صبح را با یک قلپ آب مصرف کند. هر داروی که صبح قبل از جراحی مصرف شده را به پزشک اطلاع بدهید. در روز جراحی ، بیمار باید لباس راحتی بپوشد. نباید از جواهرآلات و لاک ناخن استفاده کند. دستورالعملهای خوردن و نوشیدن با توجه به سن بیمار متفاوت است. این اطلاعات را می‌توان همان روزی که پرستار تماس می‌گیرد از او بپرسید. پزشک یا پرستار بخش بیهوشی درباره بیهوشی با والدین صحبت خواهند کرد و به سوالات خانواده پاسخ می‌دهند.

حین عمل جراحی

این جراحی در اتاق عمل انجام خواهد شد. برای کودکان بزرگتر1 سال یکی از والدین همراه او به اتاق بیهوشی می‌روند تا کودک خوابش ببرد. البته این بستگی به وضعیت سلامتی کودک و تشخیص متخصص بیهوشی دارد. کودک در تمام مراحل جراحی خواب است و هیچ گونه درد و یا ناراحتی احساس نخواهد کرد. کودک در طی عمل جراحی توسط پرستار و پزشک کنترل خواهد شد. چشم پزشک یک سیم فلزی نازک و کوچک را از طریق دریچه کیسه اشک و مجرای اشک رد می‌کند. گاهی اوقات، آب نمک استریل به مجرای اشک تزریق می‌شود تا ببینند مجرا باز است یا نه. این جراحی برای هر چشم 10 تا 20 دقیقه طول می‌کشد.برای مشاهده کلیپ جراحی پروبینگ مجرای اشک توسط اقای دکتر اشراقی اینجا کلیک کنید.پروبینگ با توجه به موارد زیر با بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می‌شود:

• سن کودک شما. هرچه کودک بزرگتر باشد، احتمال این که دکتر بیهوشی عمومی را پیشنهاد کند بیشتر است.
• چگونه کودک شما درد را تحمل می‌کند. گرچه در بیهوشی موضعی چشم با قطره چشمی بی‌حس می‌شود، اما ممکن است کودک کمی درد احساس کند. با بیهوشی عمومی، هیچ دردی در طول درمان احساس نمی‌شود، که این خود باعث کاهش استرس کلی کودکان می‌شود.
• سطح راحتی با خطرات بیهوشی. اگر بی‌حسی موضعی استفاده شود، می‌توان این جراحی را در مطب دکتر انجام داد و کودک پس از اتمام جراحی، می‌تواند به خانه برود. با استفاده از بیهوشی عمومی، مدت زمان بهبودی بیشتر خواهد بود. معمولا کودک باید بعد از جراحی به مدت 1 تا 3 ساعت در بیمارستان بماند. عوارض جانبی مانند حالت تهوع نیز ممکن است رخ دهد. همچنین بیهوشی عمومی عوارض جانبی جدی دارد که ممکن است خطرساز باشد .
• آیا جراحی دیگری باید به طور همزمان با آن انجام شود. اگر از بیهوشی عمومی استفاده شود، جراح می‌تواند مجرای اشک را به طور کامل ارزیابی کند و ببیند آیا روش دیگری برای برداشتن انسداد لازم است یا خیر. اغلب، اگر جراحی دیگری نیاز بود، می‌توان آن را به طور همزمان انجام داد، و نیاز به یک عمل جراحی جداگانه در آینده نیست.

پس از جراحی

به محض این که جراحی به پایان رسید، چشم پزشک با والدین صحبت خواهد کرد. پزشک دستورالعمل‌های پس از عمل جراحی مثل استفاده از قطره‌های آنتی بیوتیک یا پماد را توضیح می‌دهد. کودک شما به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود و پرستار علائم حیاتی او را کنترل می‌کند تا اطمینان حاصل کند که کودک مشکلی ندارد. پس از اینکه کودک از خواب بیدار شد، پرستار از والدین می‌خواهد تا در کنار کودک بنشیند. به کودک مایعات می‌دهند. معمولا بعد از این عمل کودکان درد ندارند. با این حال، ممکن است خسته باشند وکمی بی‌قراری کنند. در صورت لزوم می‌توان از تیلنول یا موترین برای کاهش درد و ناراحتی استفاده کرد. ممکن است پس از جراحی, کودک حالت تهوع و استفراغ داشته باشد. اشک و ترشحات بینی ممکن است با خون ترکیب شود.

رژیم غذایی و فعالیت

بیمار باید با یک رژیم غذایی مایع مانند آب شکر، مایعات، نوشیدنی بدون گاز، ژله، آب سیب، نوشیدنی ساده و یا شیر مادر شروع شود. همانطور که قدرت تحمل کودک بیشتر می‌شود می‌توان رژیم غذایی را تغییر داد. به طور کلی بعد از جراحی پروبینگ هیچ محدودیتی برای فعالیت وجود ندارد. بیمار ممکن است به علت بیهوشی خسته و بی‌قرار باشد، بنابراین تا چند ساعت پس از عمل والدین باید مراقب کودک باشند.

خطرات ناشی از به تأخیر انداختن یا انجام ندادن پروبینگ چیست؟

خطرات ناشی از به تأخیر انداختن یا انجام ندادن پروبینگ( باز کردن مجرای اشک مسدود شده) در نوزادان خیلی نادر است.

• در موارد خیلی نادر، ممکن است نوزادان به علت انسداد مجاری اشک دچار عفونت‌های جدی در اطراف چشم شوند. چون اشک در پشت مجرای مسدود شده جمع می‌شود موجب رشد باکتری می‌شود و عفونت اتفاق می‌افتد.
• در موارد نادر، به علت عفونت‌های مکرر ممكن است مجرای اشک آسیب ببیند. این مشکل معمولا توسط پروبینگ ترمیم می‌شود.حتی اگر مجرای اشک مسدود باشد، باز هم کودک می‌تواند ببیند. تاخیر یا عدم انجام پروبینگ روی بینایی کودک تاثیری ندارد.

خطرات پروبینگ چیست؟

خطرات جراحی پروبینیگ همانند جراحی‌های دیگر است، این خطرات عبارتند از:عفونت، خونریزی و عوارض بیهوشی.

• ممکن است کودکان نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشند تا در طول جراحی کاملا بی‌حرکت باشند. خطرات بیهوشی عمومی بیشتر از بیهوشی موضعی است.
• خطر بیهوشی موضعی خیلی کم است و یا کلا بدون ‌خطر است، اما کنترل درد با این نوع بیهوشی خیلی خوب نیست. همچنین خیلی مهم است که نوزاد در حین عمل جراحی آرام باشد و تکان نخورد.

احتمال زخم شدن سیستم تخلیه اشک بین چشم وبینی با جراحی پروبینگ خیلی کم است. چون این خود باعث انسداد می‌شود. اگر چنین اتفاقی افتاد، باز کردن مجدد مجرای اشک با پروبینگ خیلی دشوار است. اگر کودک شما دچارعفونت دستگاه تنفسی فوقانی مانند عفونت سینوسی یا سرماخوردگی شود، ممکن است علائم مجرای اشک مسدود شده پس از یک مدت کوتاه مجددا بازگردد. اگر علائم همچنان ادامه پیدا کند، برای کنترل سیستم تخلیه اشک، از محلول رنگی برای چشم استفاده می‌شود. ماساژ و آنتی بیوتیک‌ها برای 4 تا 6 هفته بعد استفاده می‌شود. اگر اشک بیش از حد ادامه پیدا کند، ممکن است پروبینگ تکرار شود، اما حداقل پس از گذشت3 ماه از اولین جراحی، جراحی مجدد انجام می‌شود. اگر بیش از یک پروبینگ بدون نتیجه انجام شده باشد ممکن است از دیگر روش های درمانی استفاده شود.

"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."